-
1 milczenie
-a; nt* * *n.silence; mowa jest srebrem, a milczenie złotem speech is silver(n) but silence is golden; pominąć coś milczeniem pass over sth (in silence); przerwać milczenie break the silence; spuścić zasłonę milczenia draw a veil ( na coś over sth); zmusić kogoś do milczenia silence sb.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > milczenie
-
2 milczeni|e
Ⅰ sv milczeć Ⅱ n sgt 1. (cisza) silence- dyskretne/kłopotliwe/wymowne milczenie discreet/awkward/meaningful silence- w milczeniu in silence- milczenie zalega a. zapada a silence falls- zachować milczenie to keep a. remain a. stay silent- przerwać milczenie to break the silence- pogrążyć się w milczeniu to lapse into silence- znosić coś w milczeniu to suffer sth in silence2. przen. (nieujawnianie informacji) silence- kupić czyjeś milczenie to buy sb’s silence- zmusić kogoś do milczenia to silence sb- zapłata za milczenie hush money3. przen. (unikanie tematu) silence (na temat czegoś about a. on a. over sth)- przerwać milczenie to break one’s silence- zachować milczenie (w jakiejś sprawie) to keep one’s silence (on sth)■ pominąć coś milczeniem to pass sth over (in silence), to meet sth with silence- zbyć kogoś milczeniem to ignore sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > milczeni|e
-
3 przem|ówić
pf — przem|awiać impf Ⅰ vi 1. (wygłosić mowę) to make a speech- na zebraniu przemawiały cztery osoby four speakers addressed the meeting a. took the floor at the meeting- przemawiał do dużego audytorium he made a speech to a large audience- zawsze przemawiała porywająco she always spoke inspiringly- ten polityk lubi przemawiać do tłumów this politician likes to address the crowds2. książk. (odezwać się) to speak- przemówiła do nas po angielsku she spoke to us in English- przemawiał do niej czule a. czułym głosem he spoke to her tenderly3. (przerwać milczenie) to speak- czekała, aż przemówi pierwszy she was waiting for him to speak first- dotąd milczała, ale w sądzie postanowiła przemówić she has kept quiet so far but she has decided to speak out in court4. książk. (odzyskać mowę) to regain the ability to speak- po wyzdrowieniu chory przemówił after he’d recovered, the patient regained the a. his ability to speak5. przest. (wstawić się) to speak (za kimś for sb)- przemówiła za nami u szefa she spoke to the boss on our behalfⅡ przemówić się — przemawiać się książk. (posprzeczać się) to quarrel, to fall out- przemówić się z kimś to quarrel a. fall out with sb- przemówili się o jakiś drobiazg they’ve fallen out with each other over some trifle- głośno przemawiali się o coś they were quarrelling loudly over something■ dowody przemawiają na korzyść/na niekorzyść oskarżonego a. przeciwko oskarżonemu the evidence weighs in favour of/against the accused- twoje argumenty do mnie nie przemawiają your arguments don’t convince me- rozsądek przemawiałby za drugim rozwiązaniem common sense would call a. argue for the other solution- przemówić jemu/jej/im do serca a. sumienia to appeal to him/her/them- ta scena przemawia do mojej wyobraźni this scene appeals to my imagination- muzyka konkretna/sztuka abstrakcyjna nie przemawia do mnie concrete music/abstract art doesn’t appeal to me- przemówić komuś do rozumu a. rozsądku to talk sense into sb, to bring sb to their senses, to make him/her see sense- zazdrość/gniew przemawia przez niego he is full of jealousy/anger- skąpiec/leń/patriota przemawia przez ciebie you’re acting like a miser/sluggard/patriotThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przem|ówić
-
4 przer|wać
pf — przer|ywać impf (przerwę, przerwiesz — przerywam) Ⅰ vt 1. (rozerwać) to break [nitkę, sznurek] 2. (zrobić wyrwę) to break [tamę, linię frontu]- przerwać blokadę to break a blockade3. (zrezygnować z wykonywania) to give up [pracę, naukę, studia] 4. (zakłócić ciągłość) to stop [czytanie, pisanie, gotowanie]; to discontinue [dostawy, produkcję, budowę]- mówca często przerywał, żeby napić się wody the speaker often broke off to drink some water- gwałtowna burza przerwała pracę w polu a heavy storm disrupted work in the fields- hałas przerwał mu sen a noise disrupted his sleep- przerwana łączność telefoniczna disrupted telephone services- skecze satyryczne przerywane piosenkami satirical sketches a. skits interspersed with songs- wreszcie ktoś przerwał kłopotliwe milczenie eventually someone broke the embarrassing silence- proszę mi nie przerywać please don’t interrupt (me)- „za dużo mówisz”, przerwał Robert ‘you talk too much,’ Robert broke a. cut in- przerwać w pół słowa a. zdania a. to stop in mid-sentence a. mid-word- przerwać komuś w pół słowa a. zdania to interrupt sb in mid-flow- przerwać ciążę [lekarz] to perform an abortion a. a termination; [ciężarna] to have an abortion, to terminate a pregnancy5. Ogr., Roln. to thin [buraki, marchew, astry] Ⅱ przerwać się — przerywać się 1. (zostać przerwanym) [korale, nić, sznurek, łańcuch] to break 2. (zostać wstrzymanym) [dyskusja, łączność, śpiew, więzi] to break off 3. pot. (podźwignąć się) to be rupturedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przer|wać
См. также в других словарях:
milczenie — n I, blm 1. «niewydawanie głosu, nieodzywanie się; bezsłowna cisza» Głębokie, głuche, ciężkie, kłopotliwe, ponure, dyskretne, uroczyste, wymowne milczenie. Pogrążyć się w milczeniu. Siedzieć w milczeniu. Przerwać, zachować milczenie. Milczenie… … Słownik języka polskiego
przerywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przerywaćam, przerywaća, przerywaćają, przerywaćany {{/stl 8}}– przerwać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, przerywaćrwę, przerywaćrwie, przerywaćrwij, przerywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kamienny — kamiennynni 1. «mający związek z kamieniem bryłą skalną, zwłaszcza: zrobiony, powstały z kamienia, złożony z kamieni; będący kamieniem» Kamienny brzeg. Most kamienny. Posadzka, płyta kamienna. Kamienne schody. ∆ Węgiel kamienny «gatunek węgla… … Słownik języka polskiego
słowo — n III, Ms. słowowie; lm D. słów, N. słowowami (podn. słowowy) 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między… … Słownik języka polskiego
cisza — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brak jakichkolwiek odgłosów, dźwięków, hałasów, rozmów; cichość; milczenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Absolutna, głęboka, głucha, grobowa cisza.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
